regularny — regularnyni, regularnyniejszy 1. «oparty na regułach, zgodny z nimi, wykonywany, wykonany według określonych reguł, zasad; prawidłowy» Regularny wiersz. Regularna strofa. Formy regularne czasownika. Regularny szyk bojowy. ∆ Wojsko regularne… … Słownik języka polskiego
регулярный — уже у Ф. Прокоповича, Куракина; см. Смирнов 256; Христиани 53 и сл. Через польск. regularny правильный от лат. rēgulāris : rēgulа правило ; см. Христиани, там же; AfslPh 31, 629 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
МЕТРОЛОГИЯ — историческая (от греч. metron мера и logos наука) вспомогательная ист. дисциплина, изучающая употреблявшиеся в прошлом разными народами меры (длины, площади, объема, веса) в их ист. развитии. Задача М. выяснение названий мер, их количеств.… … Советская историческая энциклопедия
КАРКАС РЕГУЛЯРНЫЙ — каркас здания с сеткой колонг или стоек, основанной на шаге одного размера (Болгарский язык; Български) равномерен скелет (Чешский язык; Čeština) pravidelný skelet (Немецкий язык; Deutsch) regelmäßiges Skelett (Венгерский язык; Magyar) szabályos… … Строительный словарь
ПАРК РЕГУЛЯРНЫЙ — [ПАРК ФРАНЦУЗСКИЙ] парк, имеющий геометрически правильную планировку, обычно осевую схему (Болгарский язык; Български) френски парк (Чешский язык; Čeština) francouzský park (Немецкий язык; Deutsch) regelmäßiger Park; französischer Park… … Строительный словарь
регулярный — Заимств. в Петровскую эпоху из польск. яз., где regularny < лат. regularis «правильный», суф. производного от regula «правило» … Этимологический словарь русского языка
czysty — czyści, czystszy a. czyściejszy 1. «nie zabrudzony, wolny od zanieczyszczeń» Czysta bielizna. Czysty, świeży śnieg. Obrus czyściejszy od serwetek. ∆ Czysty papier «papier nie zapisany, nie zadrukowany» ◊ Być czystym «nie mieć na sumieniu nic… … Słownik języka polskiego
foremny — foremnyni, foremnyniejszy «mający właściwy, prawidłowy kształt; regularny, kształtny, zgrabny» Foremny budynek. Foremny nos. Foremne ciało. Foremne kształty, rysy. ∆ Wielokąt foremny «wielokąt o wszystkich bokach i kątach wewnętrznych równych» ∆… … Słownik języka polskiego
marsz — m II; lm M. e, D. ów 1. D. u «posuwanie się naprzód równomiernym, rytmicznym krokiem, równomierny, rytmiczny chód; maszerowanie» Długi, uciążliwy, forsowny, szybki marsz. Iść równym marszem. Śpiewać w marszu. Pułk zbierał się do marszu. ∆ Marsz!… … Słownik języka polskiego
niedźwiedź — m I, DB. niedźwiedźedzia; lm M. niedźwiedźedzie, D. niedźwiedźedzi «Ursus, ssak drapieżny z rodziny o tej samej nazwie, obejmującej siedem gatunków; duże zwierzę o masywnej budowie ciała, krótkich silnych stopochodnych kończynach, szczątkowym… … Słownik języka polskiego
